Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Ҷилди панҷуми қиссаи дилошӯби "Самаки айёр" давоми саргузашти ҷавонмарди некӯхоҳ Самак бада, дар он моҷароҳои минбаъдаи ӯ ва ёронаш бо обу ранги дилангез батафсил нақл шудааст. Умедворем, ҷилди панҷум чун ҷилдҳои нашршудаи ин китоб мақбули хонандагон хоҳад гардид.
Маҷмӯа аз маводи таҳқиқотии устодони факултети таърихи Донишгоҳи Миллии Тоҷикистон иборат буда, дар он дар бораи таърих, фалсафа, рисолат, асосҳои кайҳонию тибиӣ ва анъаноти Наврӯзи куҳан сухан меравад. Муаллифони маҷмӯа ҷанбаю паҳлуҳои гуногуни таърихӣ ва тобишҳои нави иди миллии мардуми форсзабон, аз он ҷумла иди солинавии тоҷиконро, ки эътирофи ҷаҳониён ва иди байналмилалӣ эълон гардидааст, мавриди таваҷҷӯҳ қарор доданд.
Муаллиф аз дидаву шунидаҳояш бо тасвироту иловаҳои бофтааш ҳикоёти ҷолибе ва чанд дигар навъ маводро, ки моҳҳои январ – марти соли 2024 иншо намудааст, дар ин китоб гирд овардааст. Умед дорем, ки мақбули хонандагон мешавад.
,Ҷаҳони имрӯза дучори дигаргуниҳои пуравҷи ҳаёти иктисодӣ-иҷтимоӣ, сиёсӣ - идеолога, маданӣ - маънавӣ гар- дидааст. Арзишҳои пешинаи инсонӣ, ки ба онхо афроди ҷамъиятии қисме аз саӣёраи мо умед баста буданд ва ҳастии ҷамъиятиашонро бе онҳо тасаввур намекарданд, бо сабаб- ҳои новобаста ба шуури онхо, яъне объективона вучуд дош- та, аз руи иродаю такозои манфиатҳои доираҳои ғаразнок ғайричашмдошти мардумони курраи замин барбод рафтанд. Баробари арзишҳои дигари инсонӣ арзишхои пешинаи ҳу- қуқӣ - ахлокӣ хам тағир ёфтанд, чои онҳоро мафҳуму маъно- ҳои нави ҳуқуқию ахлокӣ гирифтанд, ё ин ки мафхумҳои пешина шаклан боқӣ монда, моҳиятан максаду маром ва ғаразҳои гурӯҳҳои иҷтимоии «пӯсти худро дигар карда»- одамони «нав» истило кардаанд
Асадии Тӯсӣ дар таърихи адабиёти классикии форс-тоҷик аз суханварони қавитабъу борикандеш ба шумор меравад ва тавоноии фикру чиразабонии ӯро достони хамосии «Гаршоспнома», ки дар пайравии «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ суруда шудааст, беҳтарин гувоҳ аст. «Гаршоспнома» дар хусуси корнамоиҳои паҳлавони систонӣ Гаршосп, додарзодаи ӯ Наримон ва писари Наримон – Сом, ки аз аҷдоди Рустами Дастон будаанд, нақл мекунанд. Дар кишварамон достон бори аввал ба ҳуруфи кириллӣ нашр мегардад ва пояи баланди ҳикмату андарзи он имрӯз ҳам барои ҳамагон коршоям мебошад.
Дар дастури таълимӣ мафҳумҳои асосӣ, институтҳои умумӣ ва соҳаҳои Ҳуқуқи байналмилалӣ таҳия шудаанд. Таваҷҷуҳи махсус ба масъалаҳои робитаи ҳуқуқи байналмилалӣ ва ҳуқуқи дохилии давлатҳо дода шудааст.
Маҷмааи дастури таълим дар асоси талаботи стандарти давлатии маълумоти олии касбӣ барои донишҷӯёни ихтисосои ҳуқуқшиносӣ,тахассуси ҳуқуқи тиҷоратӣ пешбинӣ ва тайёр карда шудааст.Дар асоси талаботҳои қонунгузории ҷорӣ,бо ба ҳам алоқамандии танзими хусусӣ-ҳуқуқӣ ва оммавӣ -ҳуқуқӣ масъалаҳои муҳими фаъоляти тиҷоратӣ барасӣ шудааст. Барои донишҷӯён, аспирантон ,унвонҷӯён, омӯзгорони факултаҳои ҳуқуқшиносӣ, аз ҷумла иқтисодӣ, инчунин, барои кормандони мақомоти давлат, роҳбарони ташкилотҳои тиҷоратӣ, соҳибкорон.
Дастурм таълимӣ мувофики талаботҳои стандарти давла- тин маълумоти олии касбӣ. ки Вазорати маорифи Ҷумҳурии Точикистон тасдик кардааст. тахия гардидааст. Дар дастурӣ таълимӣ асосхои ташкили баҳисобгирии мо лиявӣ дар ташкилотҳо, бахисобгирии дороиҳои гардон ва гаригардон, уҳдадорихои кутохмуддат ва дарозмуддат, сар- мояи худӣ ва карзӣ, таӣсркунӣ. пешниход ва тасдики хисо- ботм молиявй бо мисолхои мушаххас дар асоси СБХ,М оварда шудааст. Д ар замима Ко ну и и Ч,Т «Дар бораи бахисобгирии муҳосибй ва ҳисоботи молиявй». Нақшам хисобҳои баҳисоб- гирии мухосибӣ намунаи Шаклхои асосии ҳисоботи молиявӣ хамчун маводхои иловагӣ оварда шудаанд. Бароӣ донишчӯёни макотиби олӣ, ки аз руи ихтисоси «Баҳисобгирии муҳосибӣ. таҳлил ва аудит» дар низомн креди- тӣ таълим мсгиранд дигар ихтисосҳое, ки асосхои баҳисобги- рни муҳосибиро меомузанд, инчунин муҳосибон ва устодони тахассусхои иктисодӣ тавсия карда мешавад.
Ин хитобаи сода, вале дар айни замон ҷиддии бузургони илму адаби мо аз қаъри асрҳо ба гӯш мерасад ва ҳушдор медиҳад, ки аз таърихи миллату сарзамин, расму русум ва дину оини худ мудом воқиф бошем. Воқеан, таърихро хотираи инсоният меноманд. Пас ҳар фард бе омӯзиши таърихи кишвари худ аслу насаб ва маърифати бумиву зотиашро пойдору бегазанд нигоҳ дошта наметавонад, аз решаи хеш дур ё канда шуда, ба вартаи гумномӣ ё фано қадам мениҳад ва, ба таъбири имрӯзиён, «манқурт» мешавад. Академик Бобоxон Ғафуров ба ҳамин хотир умри худро ба таҳқиқ ва эҷоди таърихи миллаташ бахшид ва, хушбахтона, ба мурод расид. Вай бо чопи шоҳасари бузурги худ – «Тоҷикон» натанҳо миллати тоҷик, балки тамоми форсизабонони олам, мухлисону ҳаводорони тамаддуни Шарқ ва сокинони Осиёи Марказиро бо як сарчашмаи нерубахшу пурбаҳо шодком сохт. Ин асар аввал ба забони русӣ дар Москва чоп шуд ва ҳамчунин аз ҷониби олимони машҳури собиҷ шӯравӣ ва хориҷӣ баҳои арзанда гирифт. Асар танҳо ба омӯзиш ва таҳқиқи таърихи тоҷикон, саҳми беназири онҳо ба ганҷинаи тамаддуни башарӣ маҳдуд намешавад. Инчунин, дар он таърихи мардуми ҳамзабонамон ва халқҳои дигари Осиёи Марказӣ мавриди таҳқиқи ҳамаxониба қарор гирифтааст. Аз ин хотир баъди он ки «Тоҷикон» ба хати руси асоси тоҷикӣ дар Душанбе ба табъ расид, дарҳол диққати муаррихони Афғонистонро ҷалб намуд. Ва дар ин кишвари дӯсту бародар асари мазкур бо ҳуруфи форсӣ аз чоп баромад, сипас дар мамолики дигар низ пай дар пай чопи он сурат гирифт. Қимати илмии «Тоҷикон», алҳақ, бениҳоят бузург аст. Бобоҷон Ғафуров бо ин иқдоми нек ва заҳмати пурбаҳояш натанҳо саҳифаҳои таърихи рангини миллати тоҷик ва мардуми ҳамзабони мо, балки таърих ва роҳи тайкардаи халқҳои узбеку қирғиз ва қазоқу туркманро то андозае ба хонанда ошно сохт. Ин хидмати рустамонаи Бобоҷон Ғафуров шоистаи таҳсин ва офарин аст, зеро осори пурҳимати илмиаш чун беҳтарин омӯзгор ба мо ва насли оянда сабақ меомӯзад.