Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Дар китоби "Бақои зиндагӣ" шеърҳои омӯзгор ва марди шеърдӯст Муҳиддин Халифа ҷой доранд, ки аз муҳаббати ба сухан доштаи ӯ ҳарф мегӯянд. Умед аст, ки ин китоб ба дилҳо роҳ меёбад ва хонандаи худро пайдо мекунад
Осори шифоҳӣ як бахши муҳимми адабиёти ҳар як миллат меёбад. Тоҷикистон низ чун миллати қадим дорои осори шифоҳии гани мебошад. Афсона як кисмати он буда, дар он орзуву омоли мардум дар хар давру замон инъикос ёфтааст. Гирдовари ва нашри афсона имкон медихад,ки ин дурдонаи осори шифохи умри човидон дошта бошад.Зеро бо мурури вакту замон баъзеи онхо аз хотирхо фаромуш мешаванд. Нашри китоби "Афсонахои халки точик "имкон фарохам меорад,ки ин киссахои маргуби мардуми мисли гавхараки чашм хифз шаванд ва дустдорони он хамеша бо афсона бошад.
Дар даҳсолаҳои охир вобаста ба босуръат афзудани таъсири фаъолияти инсон ба муҳити зист ва экосистемаҳои табиӣ проблемаи аз маҳвшавӣ нигоҳ доштани намудҳои нодир ва дар зери таҳдиди нестшавӣ қарордоштаи наботот ва ҳайвонот аҳамияти хоса пайдо кардааст. Гуногунии биологии Тоҷикистон бой ва рангин аст. Дар асоси маълумотҳои навтарин дар таркиби фауна флораи Тоҷикистон зиёда аз 13 000 намуди ҳайвонот ва беш аз 4 500 намуди растаниҳои гулдор муайян карда шудааст. Дар экосистемаҳои кӯҳии Тоҷикистон 80 % гонугунии биологии кишвар сокин гардидааст. Ҳаёт ва рӯзгори беш аз 70 % аҳолии Тоҷикистон аз истифодаи боигариҳои табиӣ вобастагӣ дорад. Аз ин лиҳоз, ҳифз ва истифодаи оқилонаи захираҳои гуногунии биологӣ омили муҳимтарини беҳдошти некӯаҳволии аҳолӣ ва рушди устувори иқтисодию иҷтимоии ҷомеа ба ҳисоб меравад.
Ашъори “Боғи мурод”-и Алимуҳаммад Муродӣ реша бар назми ҳазорсолаи классикӣ ва осори шифоҳии халқи тоҷик дошта, маҳсули мушоҳидаҳои бардавом ва заҳмати пайвастаи эҷодӣ мебошад. Тору пуди ашъораш хеле нозук ва вусъати андешаҳояш хотирмон аст, ки инро баъди мутолиаи ин китоби тозаэҷодаш хубтар эҳсос хоҳед кард.
Алиназар Ҳақназар ки бо тахаллуси Ромини Ҳақназар эҷод мекунад, маҷмӯаи дуввумашро пешкаши шумо, хонандагони азиз, гардонидааст, ки фарогири ғазалу чоҳорпораву рубоиҳо мебошад.
Дар ин китоб хонанда бо Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон "Дар бораи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат" шинос мешавад.
Китобимазкурбароидонишҷӯёнимуассисаҳоитаҳсилотиолӣвамиёна имахсусикасбӣазрӯиихтисосҳои «тиббиветеринарї»,«беҳдоштиветеринарӣ»,«зоотехник-паррандапарвар» вадоираивасеимутахаcсисонидаристеҳсолотбуда,пешбинӣшудааст. Дар ҷаласаи Шӯрои методии Донишгоҳи аграрии Тоҷикистон ба номи Ш.Шоҳтемур№ 7 аз 02-апрели соли 2015 муҳокима шуда, ба чоп тавсия шудааст.