Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Субҳ медамид. Абрҳои сиёҳ, ки тамоми шаб боми биноҳои пасту баланд, кӯчаҳои тангу фаррохи шаҳрро обёрӣ мекард, пароканда мешуданд. Навбатдори шуъбаи корҳои дохилӣ, капитани милисия Бахтиёр Шоҳин бо як эҳсосоти аҷибе ҷониби кӯҳҳо Анзобу саргаҳи Кофарниҳон дар шино буда, зеҳн мемонд. Соат алакай аз панҷ гузашта ва шаб рахти сфар барбаста буд. Агар се моҷарои оилавиро истисно кунем, дар навбатдории онҳо , шукри худо, ҳодисаи нохуше рӯй надод. Он се моҷаро ҳам ба гуноҳи мардон. Яке аз маърака ва ду нафари дигар аз ҳисоби худ то хекиртак май зада, масту аласт хона омаданд. «Думи саги мо доимо кақ» - гӯён мағал бардоштанд. Ҳамсояҳо, ки аз ин нағмаҳои шуми онҳо ба дод омада буданд ноилоҷ ба шӯъбаи корҳои дохилӣ сим заданд. Ба ҳар ҳол асас як бор аз дарашон дарояд, худро нишон диҳад панд мешавад. Фикрҳои дупӯстаи онҳоро меафшонд. Маст ҳам каме ба худ меомад. Чаро онҳо ин қадар зиёд менӯшанд? Ҳар чӣ ба анозааш. Нон ҳам аз ҳад зиёд хӯрӣ, ҳаром. Ӯ бо ҳамин андешаҳо назди ёрдамчии худ Карим Расул омад. Дар ҷавоби саломи ӯ даст ба чакаи сар бурд.
Китоби «Эъҷози Раҳмон» ба ҷашни 20-солагии Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон бахшида шуда, ҷоннисориҳои Президенти мамлакат, Ҷаноби Олӣ, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро дар роҳи раҳнамун сохтани миллати тоҷик ба замони шукуфоиву инки- шоф тараннум мекунад. Он аз шеъру шеъргунаҳое ибо- рат аст, ки аз чашмасорони қалби шоирони касбиву ҳаваскор, деҳқонони хокпошу коргарони заҳматкаш бо эҳсоси баланди садоқату муҳаббат дар ситоиши ин абармарди сиёсат фаввора задаанд. Аз ин лиҳоз, китоби мазкур базудӣ ба дили хонандагон роҳ хоҳад ёфт.
Китоби дарсӣ фарогири омӯзиши масъалаҳои мубрами муассисаҳои буҷетии кишвар ва муассисаҳои тобеи онҳо мебошад. Дар китоби мазкур масоили вобаста ба сохтори муҳосиботи муассисаҳои буҷетии кишвар, аз ҷумла асосҳои баҳисобгирии бухгалтерӣ, баҳисобгирии воситаҳои асосӣ, баҳисобгирии захираҳои моддӣ, ҳисобгирии меҳнат ва музди он, ҳисобгирии воситаҳои пулӣ ва маблағгузории молиявӣ, ҳисобгирии ҳисоббаробаркунӣ бо дебиторҳо, ҳисобгирии ӯҳдадорӣ, ҳисобгирии натиҷаи молиявӣ, ҳисобгирии соҳибкорӣ ва дигар фаъолиятҳое, ки даромад меорад, ҳисобгирии хароҷотҳои иҷозатдодашуда, ҳисобгирии амалиетҳо оид ба таври марказонидашуда таъмин намудани муассисаҳои буҷетӣ бо маводҳои арзишнок, ҳисобгирии маводҳои арзишнок, ки ба ташкилот тааллуқ надорад ва ҳисоботи муассисаҳои мавриди омӯзиш ва баррасӣ қарор ёфтаанд. Китоби дарсии зикргардида барои донишҷӯёни макотиби таҳсилоти ибтидои, миёна ва олии касби соҳаи омӯзгорӣ, тандурустӣ, фарҳанг, шунавандагони курсҳои бозомӯз ӣ ва роҳбарони муассисаҳо ва ташкилотҳоибуҷетӣ пешниҳод мегардад.
Китоби"Пешвои миллат ва 25 соли нусратҳо", чунонки аз номи китоб маълум аст, дар бораи хизматҳои бузурги Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, дастовардҳои даврони Истиқлолият, бунёдкориҳои халқ дар тамоми ҷабҳаҳои хоҷагии халқи мамлакат дар зарфи бисту панҷ соли охир нақл мекунад. Китоб барои оммаи васеи хонандагон пешниҳод мегардад.
Дар китоби дарсӣ масъалаҳои назариявию услубӣ, географияи иқтисодӣ ва иҷтимоии мамлакатҳои хориҷӣ, харитаи сиёсии ҷаҳон ва давраҳои ташакули он, захираҳои табиӣ ва мушкилоти умумиҷаҳонии экологӣ, хоҷагии ҷаҳон, инқилоби илмии техникӣ ва рушти хоҷагии ҷаҳон барасӣ шудааст. Маълумотҳо оид ба географияи аҳолӣ, соҳаҳои хоҷагии ҷаҳон ва муносибатҳои иқтисодии байналхалқӣ пешниҳод шудааст. Китоб барои донишҷӯёни мактабҳои олӣ, миёнаи махсус, аспирантҳо, устодон ва ба кормандони илмӣ тавсия мешавад.
Осори шифоҳӣ як бахши муҳимми адабиёти ҳар як миллат меёбад. Тоҷикистон низ чун миллати қадим дорои осори шифоҳии гани мебошад. Афсона як кисмати он буда, дар он орзуву омоли мардум дар хар давру замон инъикос ёфтааст. Гирдовари ва нашри афсона имкон медихад,ки ин дурдонаи осори шифохи умри човидон дошта бошад.Зеро бо мурури вакту замон баъзеи онхо аз хотирхо фаромуш мешаванд. Нашри китоби "Афсонахои халки точик "имкон фарохам меорад,ки ин киссахои маргуби мардуми мисли гавхараки чашм хифз шаванд ва дустдорони он хамеша бо афсона бошад.
Санъати мусиқии мардуми Бадахшон бо гуногунрангию мазмунифодакунии хеш ба қарнҳои хеле қадим ҳамбастагии маънавиеро доро мебошад. Чи тавре аз маъхазҳои адабию фарҳангӣ маълум муносибатҳои маданӣ-маърифатии ин мардуми куҳанбунёд таввасути забон ба авастои муқаддас иртиботи қавӣ дошта, аз санъати мусиқии қадимаи худ огоҳӣ медиҳад.
Муаллиф дар ҳикояҳои худ роҷеъ ба нонбозиҳои мардум ба рои Ҳокимияти Совети, бо бадн. нобаробариҳо, бевиҷдонию фиреб дакка хӯрдани ҳамсолони мо нақл мекунад. Барои бартарафкунии нн монсаҳо қаҳрамонҳои ҳикояҳо ҳа ракат карда, ғолиб мебароянд
Ин китоб аз гузаштаву имрӯзи ноҳияи Ҷиликӯл ҳикоят мекунад. Муаллиф зимни қаламдодкардани тараққиёти иқтисодию иҷтимоии ниҳия ҳамзамон вокеаҳои муҳими таърихии дар ҳаёти мардуми ин сарзамин ва вуқӯъ пайвастаро низ дарҷ намудааст.