Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Тадқиқоте, ки ҳоло пешниҳоди мутахассисону ҳаводорони соҳа мегардад, натиҷаи омӯзишу баррасии «Омодагии электронии Тоҷикистон дар ҷаҳони муштараки иттилоотист» ва он, дар навбати худ, натиҷа ва идомаи мантиқии тадқиқоти қаблии ТҶ «Бунёди Интернет» мебошад. Дар ин ҷо бояд ёдовар бишавем, ки байни ин ду тадқиқот дар Тоҷикистон ҳуҷҷати хеле муҳим - Консепсияи ташаккули ҳукумати электрониро (Декабри 2011) қабул намуданд. Тадқиқоти қаблӣ бо дарёфти чанд тағйирот ва пешрафтҳои мусбате дар ин ҷода ба гузаронидани тадқиқоти мазкур мусоидат намуд.
Рисолаи носирҷон Маъсумӣ "Забон ва услуби Аҳмади Дониш" ба тадқиқи масъалаҳои забони адабии тоҷик дар охири асри XIX ва ибтидои асри XX бахшида шуда, дар он ҷо ҷараёни инкишофи забон дар мисоли кӯшишоти маорифпарварон ва сарвари онҳо Аҳмади Дониш барои содда кардани забон санҷида шудааст. таҳқиқи забону услуби Аҳмади Дониш дар ҳамбастагӣ бо ҷараёни адабии давр, мавзӯъ ва ғояи осори илмиву бадеии ӯ сурат гирифтааст.
Аз Ҷалол Икромӣ мероси арзандаи насрӣ мерос мондааст, ки аз роману повестҳо, ҳикояҳо ва дигар асарҳои насрӣ иборатанд. Аз ҷумлаи осори ӯ яке “Духтари Оташ” мебошад, ки дар жанри роман эҷод шудааст. “Духтари Оташ” яке аз романҳои барҷастаи адабиёти шӯравии тоҷик буда, мавзӯъҳои мухталифро фаро гирифтааст. Хулоса, образҳои романи “Духтари оташ” дар баробари он ки ба хонанда таъсири бадеӣ мебахшад, хонандаро водор месозад, ки ба ҷомеа ва одамон муносибати хубу оқилона дошта бошад ва аз ҳар як рӯйдоди ҳаёт таҷрибае касб намояд. Романи мазкур аҳамияти бузурги тарбиявию ахлоқӣ дошта, моро ба расму оинҳои гузаштаи халқи тоҷик ошно месозад.
Китоби дарсии мазкур дар асоси барномаи таълимии ихти- сосҳои иктисодӣ аз фанни эконометрика барои мактабҳои олӣ навишта шудааст. Барои истифодабарии доираи васеи хонандагон ва навомӯзони фан, дар китоб мавзухои иловагӣ низ дохил карда шуда- анд. Дар ин китоб маводҳои назариявӣ аз эконометрика дарч ёфта, халли мисолу масъалаҳо бо тарзи дуруст нишон дода шудаанд. Дар охири ҳар як боб мисолҳо ва масъалаҳо барои кори мустакилона пешниҳод карда шудаанд. Барои фахмо шудани китоб, дар охири он чор замима оварда шудаанд, ки хонанда метавонад ин китобро мустакилона худомузӣ намояд. Китоби мазкур барои донишҷуёни ихтисосҳои иктисодии хамаи мактабҳои олии чумхурӣ ва доираи васеи хонандагон пешниҳод кар да мешавад.
Дар китоби мазкур оиди растании нодиру серҳосил, ки нақши он дар таъмини озӯқаворӣ ва сӯзишворӣ дар Тоҷикистон ниҳоят калон хоҳад гашт - топинамбур (ноки заминӣ- Helianthus tuberosus l. ) маълумотҳои зарурӣ пешкаш гардидаанд.
"Ваҳдатовар"маҷмӯаест аз боби рӯзгор ва пайкори Сардори давлат Э Раҳмон. Ёди рӯзҳои пурталотум, оғози фаъолияти меҳнатии Президенти Тоҷикистон ба сифати роҳбари кишвари тоҷикон ва нақши арзандаи эшон дар боби сулҳоварӣ ва эъмори ваҳдат дар Тоҷикистон. Итминон аст, ки ин маҷмӯа ҳаводорони хешро дармеёбад.
Дар ҳақиқат, Ҳақ Таъоло аз хазинаи давохонаи худ даво мекунад, валекин бандагони оқилу донишмандашро сабаб кардааст. Бинобар ин Аллоҳ Таъоло гуфтааст: "Ҳар беҳтарини одамиён он аст, ки касе аз даст ва аз пой ва аз забони ӯ озоре набинад ва хубтарини одамиён он аст, ки аз вай манфиате бигиранд". "Хайра ли-нос ман янфаъа ли-нос".Агар шахсе аз ин китоб баҳрае бигираду шифо ёбад, Худоро ҳазорон-ҳазор шукргузорам.
Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, ки ҷилди аввали он ба Шумо пешниҳод мегардад, боз як дастоварди илмиву фарҳангии даврони соҳибистиқлолии Тоҷикистон ва нишони давлату давлатдории навини миллати соҳибтамадун ва куҳанбунёди тоҷик мебошад.
Дар маҷмӯаи нави Шоири халқии Тоҷикистон Гулназар асосан шеърҳои тозаи тайи чанд соли охир эҷодкардаи ӯ фароҳам омадаанд. Умед дорем, ки барои хонандагони гиромӣ хушоянд хоҳанд буд.